A Treatise of Human Nature

4.4

بر اساس نظر کاربران

شما میتونید سوالاتتون در باره کتاب رو از هوش مصنوعیش بعد از ورود بپرسید
هر دانلود یا پرسش از هوش مصنوعی 2 امتیاز لازم دارد، برای بدست آوردن امتیاز رایگان، به صفحه ی راهنمای امتیازات سر بزنید و یک سری کار ارزشمند انجام بدین

معرفی کتاب 'A Treatise of Human Nature'

کتاب 'A Treatise of Human Nature' اثر 'David Hume' یکی از مهمترین آثار فلسفی قرن هجدهم میلادی است که به نوعی پایه‌گذار بسیاری از بحث‌های معرفتی و روانشناختی در دوران مدرن شد. این کتاب به بررسی اساس طبیعت انسانی و چگونگی عملکرد ذهن و ادراکات بشری می‌پردازد.

خلاصه‌ای جامع از کتاب

کتاب 'A Treatise of Human Nature' به سه بخش اصلی تقسیم می‌شود: Understanding، Passions، و Morals. در بخش Understanding، هیوم به تحلیل چگونه شناخت و ادراک بشر از واقعیت‌های خارجی می‌پردازد و توهمات ناشی از حواس و تجربیات انسان را بررسی می‌کند. در اینجا، او بر اهمیت تجربه و مشاهده در کنار اصول تجربی تاکید می‌ورزد.

بخش دوم، Passions، بر تحلیل احساسات و عواطف انسانی تمرکز دارد. هیوم به تشریح چگونگی تاثیر احساسات بر تصمیم‌گیری‌ها و رفتارهای انسانی می‌پردازد و اهمیت آن‌ها را در شکل‌گیری هویت فردی نشان می‌دهد. در نهایت، بخش سوم، Morals، به بررسی اخلاق و اصول اخلاقی می‌پردازد و تلاش می‌کند تا مفاهیم "خوب" و "بد" را به شکلی تجربی و بر پایه طبیعت انسانی تعریف کند.

نکات کلیدی

  • تاکید بر اهمیت تجربه به عنوان منبع اصلی شناخت.
  • تحلیل چگونگی تاثیر عواطف بر رفتار و تصمیم‌گیری.
  • تلاش برای تعریف اخلاق به شکل تجربی و نه متافیزیکی.

نقل‌قول‌های معروف از کتاب

Beauty in things exists in the mind which contemplates them.

Reason is, and ought only to be the slave of the passions.

اهمیت این کتاب

کتاب 'A Treatise of Human Nature' نقطه عطفی در تاریخ فلسفه محسوب می‌شود چرا که به نوعی گذار از فلسفه متافیزیکی گذشته به سمت رویکردی تجربی‌تر و علمی‌تر درباره انسان و شناخت انسانی را نمایش می‌دهد. ایده‌های هیوم بر بسیاری از فلسفه‌دانان بزرگ بعدی نظیر کانت، روسو و حتی معرفت‌شناسان معاصر تاثیر وسیع داشته است. رویکرد او در تاکید بر تجربه و مشاهده به عنوان منابع اصلی شناخت، راه‌انداز یک دوره جدید از تحقیقات فلسفی و روانشناختی بود.

I read this book for a graduate seminar on ethics. Hume's Treatise of Human Nature along with his staunch empirical approach to epistemology, has garnered him recognition as a "great skeptic" of the rationalist tradition in philosophy and recognition as the greatest philosopher to write in English. Hume's ethical project is concerned with discovering how people's nature dictates moral behavior and in discovering the moral virtues that society deems useful. Hume separates himself from the classical Greek notion of how an agent acts virtuously when he posits his thesis that people are incapable of using reason to sway their emotions or substantially influence their wills. "I shall endeavour to prove first, that reason alone can never be a motive to any action of the will; and secondly, that it can never oppose passion in the direction of the will." ((T, 2.3.3). Hume's theory regarding the process that agents use to act is a departure from the classical Greek model in that it relies on passion and is devoid of the idea of using practical reasoning to overcome feelings of fear to accomplish a noble end. For Hume, only a person's passions can choose their ends, and he denies that reason has the ability to evaluate their ends. (T, 3.1.1). Hume's notions on reason vastly contradicts the vast majority of ancient and modern philosophers' beliefs, regarding the amalgamation of human emotion and reason producing the practical reasoning to guide an agent to act. Hume's anti-rationalist assertion that reason cannot be the major factor producing moral action provides the foundation for his entire ethical theory. In essence, Hume uses a causality argument to explain virtues and vices and what motivates people to make moral choices. Hume argues that what moves people are sentiments of pleasure, such as, pride or love, or pain, such as humility or hatred, as they either observe actions by others or contemplate performing acts of their own. "In every case, therefore, we must judge of the one by the other; and may pronounce any quality of the mind virtuous, which causes love or pride; and any one vicious, which causes hatred or humility." (T, 3. 3. 1). Hume adopts a subjective view to morality. He argues that one cannot use reason or science to deduce "truths" in ethics. Actions are deemed virtuous by a particular society through judgments of approval or distaste of people's sentiments when observing or contemplating a particular action. With this ethical model, Hume posits the notion that there are only two types of virtues, "natural" and "artificial," and that courage is a natural virtue since it brings the pleasurable sentiment of praise and pride to the one who acts courageously. Hume leaves very little if any room for reason to either direct the people will, or even work in conjunction with people passions or emotions to form any kind of practical reasoning a person can rely on to guide them on a path to ethical behavior.

دانلود رایگان مستقیم

برای دانلود رایگان این کتاب و هزاران کتاب دیگه همین حالا عضو بشین

نویسندگان:


نظرات:


4.4

بر اساس 0 نظر کاربران